Kaplica gotycka w Policach. - Astra28 - Strona HOBBYSTYCZNA
Menu główne:
Kaplica gotycka w Policach.
Pośrodku prostokątnego rynku (pl. Bolesława Chrobrego) na Starym Mieście, które zachowało średniowieczny układ urbanistyczny, wznosi się niewielka, gotycka kaplica z przełomu XIII-XIV w., będąca pozostałością po kościele Najświętszej Marii Panny. Kaplica zwana jest również "małym kościółkiem". Dzięki zachowanej rycinie E. Wechselmanna z 1884 r. i ocalałym zdjęciom znamy dziś dokładny wygląd tej budowli. Niestety nie wiemy jak wyglądał pierwotny kościół, który stał na tym miejscu od XIII do końca XV wieku. Biorąc pod uwagę zamożność osady i czas wzniesienia kościoła należy przypuścić, iż była to świątynia wzniesiona z granitu, salowa, orientowana.
Pokaż Kościoły Szczecina na większej mapie
Historia kaplicy.
Kaplica pierwotnie przylegała do południowej ściany kościoła Najświętszej Marii Panny. Dopóki przy kościele znajdował się cmentarz (do około 1500 r.), kaplica pełniła funkcję kostnicy. Następnie ustawiono w niej ołtarz, który znajdował się tam do 1910 r. Pogłębiający się zły stan techniczny świątyni zmusił władze miasta do podjęcia decyzji o jej rozbiórce w 1895 r. W 2007 r. w kaplicy znajdował się sklep jubilerski. W połowie 2009 r. rozpoczęto renowację kaplicy, podczas, której dodatkowo została wykonana iluminacja obiektu. Obie inwestycje zostały zakończone z początkiem grudnia 2009 r. Renowację sfinansowano z funduszy gminy Police i powiatu polickiego. W czerwcu 2010 r. w kaplicy otwarto Centrum Informacji Turystycznej i Kulturalnej.
Architektura obiektu.
Ocalała boczna kaplica jest przykładem gotyckiej architektury sakralnej Pomorza Zachodniego. Jej doskonała forma i detal architektoniczny nastręczają jednak pewne wątpliwości co do czasu jej powstania i związków z nieistniejącym już kościołem. Patrząc na nią dzisiaj, ma się nieodparte wrażenie iż stoi się nie przed częścią jakiegoś większego założenia, lecz przed dokładnie przemyślaną i konsekwentnie wykonaną autonomiczną realizacją. Kaplicę wybudowano na kamiennym fundamencie z głazów narzutowych, obwiedziona została fazowanym cokołem i posiada wyjątkowy, glazurowany fryz z motywem wieloliści. Kaplicę nakryto dwuspadowym dachem, równoległym do osi dawnego kościoła. Zewnętrzne ściany były bogato zdobione fryzem i ceramiką. Przy kaplicy znajduje się, zakryte obecnie płytami, zejście do kościelnych podziemi.
Poczynając od elewacji wschodniej, znajdziemy w niej jedno ostrołukowe okno umieszczone centralnie pomiędzy dwiema ostrołukowymi, znacznie wyższymi blendami. W szczycie zaś znajdują się trzy blendy ze ślepym maswerkiem w układzie piramidalnym. Blenda środkowa jest nieco węższa.
Przeciwległa, zachodnia elewacja posiada podobny układ - jedno okno osadzone pomiędzy dwiema blendami. Posiadają jednak wspólną podstawę, a ościeża ostrołukowego okna są bardziej rozglifione i wyprofilowane kształtką ceramiczną. Odmienny jest natomiast szczyt, dekorowany czterema ostrołukowymi blendami o wąskich i rozglifionych ościeżach. Dwie środkowe są prawie dwukrotnie wyższe od skrajnych.
Najokazalej prezentuje się elewacja południowa. Znajduje się w niej okazały, ostrołukowy portal z szeroko rozglifionymi ościeżami, wykonanymi z kształtki ceramicznej z użyciem cegły glazurowanej. Po prawej jego stronie wykonano ostrołukowe okno o rozglifionych i profilowanych ościeżach, obecnie zamurowane. Powyżej nich znajdują się dekoracyjne, ostrołukowe blendy ze ślepymi maswerkami w układzie arkadowym.
