BOBROWNIKI - Bewersdorf - Astra28 - Strona HOBBYSTYCZNA

STRONA HOBBYSTYCZNA
Przejdź do treści

Menu główne:

BOBROWNIKI - Bewersdorf

TURYSTYKA > Okolice SŁUPSKA > Schowek wsie

Wieś Bobrowniki położona jest na wschód od Słupska, w urokliwej dolinie na brzegu Łupawy. Przez most nad Łupawą prowadzi droga do Damna, znajdującego się po drugiej stronie rzeki. Tereny rolnicze gminy rozciągały się pomiędzy rzeką Łupawą a jeziorem Dąbrówka i bagnami na południe od jeziora. Droga od mostu nad Łupawą, przez Bobrowniki prowadzi dalej na południe i łączy się z drogą krajową (Reichsstraße 2) wiodącą ze Słupska do Lęborka.

Przynależne miejscowości:
Powierzchnia gminy:
Ludność (17.05.1939 r.):
Liczba gospodarstw rolnych:
Ilość budynków mieszkalnych (1925 r.):
Siedziba Urzędu:
Siedziba USC:
Siedziba Żandarmerii:
Siedziba Sądu:
Starosta (1931 r.):
Burmistrz (1937 r.):
Najbliższa stacja kolejowa:
Szlak kolejowy:
Poczta:
Ostatni adres:

Franzhagen (Skibin), Neu Bewersdorf

1094 ha
295
68
27
Bobrowniki
Bobrowniki
Damnica
Słupsk
właściciel dóbr szlacheckich Steifensand
księgowy Herbert Will
Damnica (4,5 km)
Szczecin-Lębork-Gdańsk (Reichsbahn)
Damno
Bobrowniki poczta Damno k/Słupska

Historia

Rycerska siedziba Bobrowniki należała wcześniej do dóbr szlacheckich. Od czasów listów lennych (1485 r. oraz 1529 r.) było to lenno rodu von Zitzewitz. Rodzina von Somnitz osiadła tu w 1563 r. i przebywała tu do początku XIX w.


Kartoteka Królewsko-Pruskiego Urzędu w Słupsku zawierała w 1717 r. następujące wpisy:

Właściciel - Peter Christoph von Somnitz,

Chłopi - Peter Schröder, Thoms Schröder, Greger Schröder, Jürgen Schröder, Hanß Schröder,

Chłopi półrolni - Jürgen Schröder, Marten Schröder,

Koseci - zatrudnieni na stałe w folwarku - Daniel Trefke, Peter Schröder, Jacob Auschrin (lub Stuschrin).


Według Brüggemann'a w 1784 r. w
Bobrownikach był folwark, mieszkało pięciu chłopów, jeden chłop półrolny, czterech kosetów najemnych, kowal i nauczyciel. Natomiast w nowoutworzonym folwarku Neu Bewersdorf mieszkało sześciu chłopów półrolnych - razem dwadzieścia osiem dymów.


Majątek ziemski Bobrowniki


W czasach fryderycjańskich przeprowadzono prace melioracyjne i utworzono folwark Neu Bewersdorf. Po ponad dwu i półwiecznym posiadaniu wsi przez ród von Somnitz, w 1809 r. dobra zostały zakupione przez Ernst'a Gustav'a von Mitzlaff, właściciela Wiatrowa, Damna i Wielkiej Wsi. Przed odłączeniem dóbr Bobrownickich, w 1828 r., od majątku von Mitzlaff odłączyło się kilka zagród chłopskich tak, że w majątku pozostały już tylko zagrody dwóch chłopów, jednego chłopa półrolnego oraz jeden koseta. 4 września 1829 r. zostało przeprowadzone we wsi uwłaszczenie. Gospodarstwa utworzyli: chłopi Martin Schröder i Ernst Denz, chłop półrolny Joachim Kallwaß oraz koseta Johann Sylvester.


Państwo weszło w posiadanie majątków ziemskich, ale w zamian zobowiązało się do przekazania im części ziemi w innym miejscu w kraju oraz do wypłacania specjalnej renty. Wolni chłopi niestety nie potrafili sobie poradzić i w 1840 r. sprzedali swoje gospodarstwa Franz'owi von Mitzlaff z Wiatrowa. Folwark Franzhagen (zasiedlony w 1933 r.) został wybudowany w 1857 r. i posiadał dość dużą owczarnię. W 1841 r. wybudowano w Bobrownikach gorzelnię, początkowo o ręcznym napędzie, ale od 1875 r. napędzaną silnikiem parowym.

Pałac został wybudowany w latach 1864-65. Obiekt ten posiadał jeden z najpiękniejszych pomorskich założeń parkowych. 30-metrowej wysokości wieża, po zachodniej stronie pałacu, zapewniała wspaniałą panoramę okolicznych wsi i majątku. Wspaniałe trawniki i otoczony wierzbami płaczącymi staw rozdzielały Pałac od parku. "Wnętrza przepięknie zdobione boazeriami oraz wielkie sale były ozdobą tego pałacu" (Sieber).

Do 1875 r. Bobrowniki pozostawały w rękach rodziny von Mitzlaff. Jednakże ze względu na zniesienie ceł ochronnych rolnictwo stało się coraz mniej opłacalne i majątek często zmieniał właścicieli. W 1885 r. majątek zakupił Baron von Stackelberg, właściciel zamku Peddast na wyspie Mön, Inflanty. On to właśnie przejął nadzór z pełnomocnictwem generalnym nad majątkiem von Belowów z Zaleskich. W 1897 r. Bobrowniki stały się własnością banku Landbank z Berlina, który przeprowadził parcelację i zasiedlenie. Tak właśnie powstało 14 parceli przy drodze do Grapic oraz 7 przy drodze do Strzyżyna. Władze Landbanku dostarczały drewno i kamienie, w cenach zakupu, w zamian, za co mieli oni dokończyć budowę zagród. Dobra kolejno przechodziły w następujące ręce: 1898 r. Gustav Mach, 1900 r. Herr von Böttinger, 1908 r. Karl Paduck oraz od 1924 r. Wilhelm Steifensand syn Georga Steifensanda, właściciela majątku Swochowo k/Słupska. Był on ostatnim właścicielem majątku do 1945 r.

Majątek Bobrowniki liczył 845 ha, z czego: 459 ha ziemi ornej, 54 ha łąk, 33 ha upraw wierzby, 287 ha lasów, 16 ha nieużytków, dziedzińców i dróg oraz 5 ha obszarów wodnych. W majątku hodowano 50 koni, 200 sztuk bydła oraz 26 owiec.


Rolnictwo
W 1939 r. wieś składała się z 16 gospodarstw, których wielkość przedstawiała się następująco:
  • 5 gospodarstw o wielkości od 0,5 do 5 ha,
  • 15 gospodarstw o wielkości od 5 do 10 ha.
Średni podatek gruntowy na terenie Bobrownik wynosił 9,37 DM/ha przy średniej całego Powiatu Słupskiego rzędu 5,95 DM/ha.

Kościół

Wszyscy mieszkańcy byli ewangelikami. W 1925 r. zanotowano tu tylko jednego katolika. Mieszkańcy Bobrownik należeli do parafii w Damnie, a przez to do obwodu kościelnego Słupsk-Stare Miasto

Szkoła

W 1932 r. w Trzystopniowej Szkole Ludowej (Volksschule) było dwóch nauczycieli oraz 73 uczniów. W Bobrownikach nauczycielami byli Horn, Schewe (do 1931 r.) a po nim Otto Räuber.
Rok 1945 - Zakończenie wojny i masowe wysiedlenia

Kiedy nadeszły wojska radzieckie Bobrowniki nie były ewakuowane. W miejscowości znajdowali dodatkowo schronienie uciekinierzy z okolic Krzywania oraz setki uciekinierów z Prus Wschodnich. Rosjanie zajęli wieś nocą z 8 na 9 marca 1945 r. około północy. Od razu zastrzelono inspektora i opiekuna majątku Paetha. Majątek był rabowany, a część wartościowych przedmiotów została wywieziona do ZSRR. W Bobrownikach został zakwaterowany radziecki Sztab III. Jego zadaniem było nadzorowanie wywózki zbóż, bydła i maszyn rolniczych do ZSRR. Rosjanie pozostawali we wsi do przełomu lat 1951-52.

Po wyjściu Rosjan do wsi zaczęli napływać polscy osadnicy i polska administracja. Rdzenni mieszkańcy, z obawy przed niewolniczym życiem opuścili Bobrowniki i zostali wywiezieni do Niemiec. Tak, wspaniały niegdyś zamek, został rozkradziony i strasznie zaniedbany. Zamieszkało tam kilkanaście rodzin Polaków. Jeszcze przez 5 lat, po 1951 r., działała w Bobrownikach niemiecka szkoła dla dzieci tych Niemców, którzy jeszcze tu pozostali.

Kartoteki Niemieckie wskazują, że 180 osób wyjechało do RFN oraz 50 wyjechało do NRD. Bewersdorf zostało przemianowane na Bobrowniki.

W czasie wojny zanotowano następujące straty: 14 poległych, 13 zabitych cywili, 27 zaginionych "w niewyjaśnionych okolicznościach".
Zapraszam na Facebook'a
Napisz do mnie:
astra28@wp.pl
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego